Opis dostępności architektonicznej Zamku Królewskiego w Warszawie
Dojście do budynku
Na dziedziniec Zamku Królewskiego można dostać się przez dwa wejścia: od strony Placu Zamkowego (Brama Zegarowa) oraz od strony ul. Grodzkiej (Brama Grodzka). W obu przypadkach dojście prowadzi po nawierzchni z kostki brukowej, która jest nierówna i może stwarzać ryzyko poślizgu w warunkach wilgotnych. Wewnątrz obu bram nawierzchnia jest równa, szeroka i antypoślizgowa.
Dziedziniec Zamkowy również wyłożony jest brukiem, jednak zapewniono w jego obrębie ciągi piesze o równej nawierzchni. Ciągi piesze prowadzą wzdłuż elewacji budynku oraz przecinają dziedziniec, łącząc kluczowe punkty, takie jak Brama Grodzka i Brama Senatorska. Główna arteria piesza ma szerokość 200 cm, a drogi boczne – 145 cm.
Wejście główne i do kas biletowych
Główne wejście dla zwiedzających znajduje się w Bramie Grodzkiej. Jest to również najkrótsza droga do kas biletowych. Wejście do kas prowadzi przez schody składające się z trzech stopni oraz przez dwie pary manualnych drzwi.
Dla osób o ograniczonej mobilności przewidziano wejście z pochylnią. Aby z niego skorzystać, należy nacisnąć przycisk przyzywowy, znajdujący się na słupku od strony dziedzińca, i zaczekać na wsparcie ze strony pracownika ochrony.
Kasy biletowe składają się z trzech stanowisk wyposażonych w lady o wysokości 122 cm. Stanowiska te nie są dostępne dla osób niskorosłych i poruszających się na wózkach. W kasach dostępna jest pętla indukcyjna oraz można skorzystać z tłumacza Polskiego Języka Migowego online.
Dodatkowo na dziedzińcu znajduje się biletomat.
Wejście na wszystkie ekspozycje stałe oraz wystawy czasowe prezentowane na II piętrze znajduje się w Bramie Senatorskiej, po przeciwległej stronie dziedzińca. Przed wejściem zamontowano niski cokół, który można pokonać przy wsparciu osoby towarzyszącej, korzystając z pochylni o stałym nachyleniu. Do środka prowadzą dwie pary dwuskrzydłowych, pełnych, drewnianych drzwi otwieranych na zewnątrz – są one manualne.
Dostęp do wystawy czasowej w Bibliotece Królewskiej możliwy jest przez Bramę Grodzką – wejście znajduje się naprzeciwko kas biletowych. Aby się tam dostać, należy pokonać dwa stopnie oraz jedną parę drzwi.
Na poziomie 0 znajduje się punkt informacyjny. Można w nim skorzystać z pętli indukcyjnej oraz Tłumacza Polskiego Języka Migowego online. Lada w punkcie ma wysokość 100 cm i nie umożliwia podjazdu osobie poruszającej się na wózku.
Szatnia główna znajduje się na poziomie -1. Dojście do niej możliwe jest za pomocą schodów lub windy, która zlokalizowana jest za punktem informacyjnym. Szatnia ma formę lady o wysokości 81 cm, która nie zapewnia miejsca na podjazd dla osoby poruszającej się na wózku. Nie jest też wyposażona w pętlę indukcyjną. W szatni można skorzystać z Tłumacza Polskiego Języka Migowego online.
Punkt wydawania audio przewodników znajduje się na poziomie -1. Ma postać lady o dwóch wysokościach: 110 cm oraz 84 cm. Obniżenie występuje na długości 106 cm, jednak lada nie zapewnia miejsca na podjazd dla osoby poruszającej się na wózku. Punkt nie jest wyposażony w pętlę indukcyjną. W Punkcie wydawania audio przewodników można skorzystać z Tłumacza Polskiego Języka Migowego online.
Toalety dla osób z niepełnosprawnościami znajdują się na poziomie -1. Parametry przestrzeni manewrowej w tych toaletach to 95 na 154 cm.
Do budynku i wszystkich jego pomieszczeń można wejść z psem asystującym.
Miejsca parkingowe dla osób z niepełnosprawnością znajdują się przy ulicy Podwale.
Wejście do sklepu muzealnego i kawiarni znajduje się przy Bramie Senatorskiej, po północnej stronie budynku. Jest umiejscowione na cokole o wysokości 8,5 cm, głębokości 36,5 cm i szerokości 143 cm. Do wejścia prowadzi jedna para drzwi manualnych, dwuskrzydłowych, szklanych z metalową kratką, otwieranych do wewnątrz. Osoby poruszające się na wózkach mogą potrzebować wsparcia osoby trzeciej, aby skorzystać z tego wejścia.
Z kawiarni istnieje możliwość skorzystania z wejścia do Ogrodu Górnego. Wejście to składa się z pojedynczych drzwi manualnych, dwuskrzydłowych, szklanych, skontrastowanych granatową kratką z metalu, które otwierają się do wewnątrz. Przed wejściem nie zagwarantowano prawidłowej przestrzeni manewrowej o wymiarach 150 cm na 150 cm, co może stanowić problem dla osób poruszających się na wózkach. Natomiast przestrzeń manewrowa za drzwiami jest odpowiednia.
Do Ogrodu Górnego prowadzi ciąg schodów składający się z trzech biegów: 3 stopni, 8 stopni i 6 stopni. Balustrada znajduje się tylko po jednej stronie, na górnej części biegu schodów, co może utrudniać korzystanie z tego wejścia przez osoby, które potrzebują pełnego wsparcia balustrady po obu stronach.
Do Ogrodu Dolnego można dojść od strony Placu Zamkowego, kierując się ulicą Grodzką w stronę Wybrzeża Gdyńskiego.
Komunikacja pozioma:
Korytarze na poziomie -1 i 0 mają prawidłową szerokość i wysokość.
Wystawa Zniszczenie i odbudowa Zamku Królewskiego w Warszawie znajduje się na poziomie -1. Prowadzą do niej szklane, w większości mleczne, automatyczne drzwi o szerokości 140 cm. Po przejściu przez drzwi, goście mogą skorzystać z pochylni o nachyleniu 6% i długości 300 cm. Pochylni nie towarzyszą pochwyty. Przy drzwiach wejściowych prowadzących do pierwszej sali znajduje się bardzo rażące oświetlenie. W dalszej części pierwszej sali oświetlenie może być niewystraczające dla osób z niepełnosprawnością lub wadą wzroku. Dźwięk emitowany podczas pokazu filmowego jest bardzo głośny. Pomiędzy pierwszą salą a korytarzem znajduje się stopień o wysokości 20 cm i szerokości 86 cm. W drugiej Sali wystawienniczej oświetlenie jest niewystarczające a dźwięk emitowany podczas pokazu filmowego bardzo głośny. Na środku sali znajduje się krata z której wydobywa się dym podczas pokazu filmowego. Do kolejnej, trzeciej sali prowadzą schody. Poręcz zamontowana jest tylko z jednej strony biegu schodów. Osoby o ograniczonej mobilności mogą skorzystać z platformy schodowej aby przemieścić się z drugiej sali wystawienniczej do sali trzeciej. W trzeciej sali wystawy znajdują się specjalnie wyodrębnione kapsuły wystawowe, do których wejście ma szerokość 72 cm i próg poniżej 2 cm. Oświetlenie wystawy może być niewystarczające dla osób niedowidzących. Wystawa wyposażona jest w siedziska, ale są one pozbawione podłokietników.
Do wyjścia z wystawy Zniszczenie i odbudowa Zamku Królewskiego w Warszawie prowadzą schody a następnie korytarz. Schody składające się z dwóch ciągów - pierwszego z 8 stopni i drugiego z 5 stopni. Poręcz zamontowana przy schodach znajduje się tylko po jednej stronie na wysokości 100 cm. Górnej części schodów towarzyszy murek o wysokości 92 cm. Korytarz prowadzący do wyjścia z wystawy ma szerokość 150
Na poziomie -1 znajduje się również Sala kinowa, do której można się dostać, korzystając z windy lub schodów. Do Sali kinowej prowadzą drzwi o szerokości 80 cm, które pozbawione są progu. Drzwi z salą łączy niweleta o nachyleniu 16,5%, co może utrudniać dostęp osobom korzystającym z wózka. Osoby na wózkach mogą stanąć przy pierwszych dwóch rzędach, gdyż do kolejnych prowadzą schody.
Na poziomie 0 znajduje się Galeria im. Lanckorońskich do której prowadzą szklane drzwi.
W przestrzeni Galerii im. Lanckorońskich są zamontowane niwelety, które służą połączeniu pomieszczeń Galerii znajdujących się na różnych poziomach.
Aby dotrzeć do Ekspozycji w Izdebce w Wieży Grodzkiej znajdującej się na poziomie 0 należy przejść z Dawnej Sieni Poselskiej do Izby w Wieży Grodzkiej a następnie pokonać schody składające się z 3 stopni. Przy schodach prowadzących do Izdebki w Wieży Grodzkiej nie ma zamontowanej poręczy.
Z Dawnej Sieni Poselskiej można przejść do Biblioteki Królewskiej w której prezentowane są wystawy czasowe. Należy pokonać przejście o szerokości 81 cm i schody składające się z 7 stopni. Stopnie mają noski. Przy schodach zamontowana jest po obu stronach poręcz na wysokości 95 cm.
Z Dawnej Sieni Poselskiej można przejść klatką schodową do wystawy znajdującej się w Piwnicy. Należy również pokonać 7 stopni, które prowadzą do Biblioteki Królewskiej a następnie 14 stopni i kolejne 3 stopnie prowadzące do Piwnicy. Wystawa zlokalizowana w Piwnicy jest niedostępna dla osób poruszających się na wózku. Szklana podłoga w Piwnicy może być utrudnieniem dla osób niedowidzących.
Na poziomie 0 znajduje się Sklep muzealny.
Do sklepu prowadzą szklane, pozbawione kontrastów kolorystycznych drzwi o szerokości 107 cm. W sklepie zagwarantowano prawidłową przestrzeń manewrową 150 x 150 cm. Lada jest umieszczona na kilku wysokościach., maksymalna jej wysokość to 101,5 cm. Pod ladą brak miejsca na nogi dla osoby poruszającej się na wózku. W Sklepie muzealnym jest możliwość skorzystania z Tłumacza Polskiego Języka Migowego online.
Na poziomie 1 znajdują się: Apartament Wielki, Apartament Królewski, Apartament Księcia Stanisława, Sale Sejmowe, Galeria Porcelany, Galeria Wettynów, Pokoje Królewiczowskie. Szerokość i wysokość ciągów komunikacyjnych na poziomie 1 jest prawidłowa. Przejścia pomiędzy salami mają charakter przejść otwartych o prawidłowej szerokości 138 cm, pozbawionych progu. W części sal ustawiono miejsca odpoczynku.
Na poziomie 2 znajdują się Gabinet Numizmatyczny i Mieszkanie Żeromskiego. Szerokość i wysokość ciągów komunikacyjnych na wystawie jest prawidłowa. Przejścia między salami mają charakter przejść otwartych o prawidłowej szerokości, pozbawionych progu.
Komunikacja pionowa:
Zamek Królewski znajduje się na poziomach od -1 do 2. Komunikację pionową zapewniają winda i schody.
Winda znajduje się po lewej stronie od Punktu Informacyjnego i zapewnia komunikację na poziomach od -1 do 2 (oprócz Biblioteki Królewskiej i Piwnicy). Wejście do windy jest oddalone od wejścia głównego. Kabina windy ma wymiary 95 cm x 133 cm. Drzwi do kabiny mają szerokość 80 cm. Winda wyposażona jest w panel zewnętrzny z sygnalizacją świetlną oraz wypukłymi przyciskami. Brak oznaczeń w alfabecie Braille’a. Panel nie kontrastuje kolorystycznie z otoczeniem. Winda nie jest wyposażona w sygnalizację dźwiękową informującą o jej przyjeździe.
Schody Północne:
a. nie zawężają trasy wolnej od przeszkód w ciągu pieszym,
b. wszystkie biegi mają prawidłową szerokość użytkową — od 211 cm do 221 cm,
c. składają się z biegów o prawidłowej liczbie stopni: 3, 8, 10, 11 i 12,
d. w każdym biegu, z wyjątkiem biegu z 3 stopniami, znajdują się stopnie zabiegowe o nieregularnej powierzchni poziomej, co może stanowić utrudnienie dla wielu użytkowników,
e. schody nie posiadają oznaczeń kontrastowych w zakresie koloru i faktury,
f. spoczniki mają zbyt małe wymiary,
g. stopnie posiadają noski,
h. po prawej stronie schodów znajduje się ściana, a po lewej — balustrada o zbyt małej wysokości (93 cm) i zbyt dużych otworach,
i. schodom nie towarzyszą poręcze.
Schody Wielkie:
a. nie zawężają trasy wolnej od przeszkód w ciągu pieszym,
b. posiadają prawidłową szerokość użytkową — od 252 cm do 280 cm,
c. składają się z biegów liczących po 17 stopni,
d. stopnie mają stałą, prawidłową wysokość — 14,5 cm,
e. schody nie posiadają oznaczeń kontrastowych w zakresie koloru i faktury,
f. stopnie mają noski, jednak są one niwelowane przez leżący na nich dywan.
Schody Władysławowskie:
a. nie zawężają trasy wolnej od przeszkód w ciągu pieszym,
b. posiadają prawidłową szerokość użytkową wynoszącą 200 cm,
c. składają się z biegów o liczbie stopni: 10, 21, 22 oraz 29,
d. stopnie mają zmienną, lecz prawidłową wysokość — od 14,5 cm do 15,5 cm,
e. w każdym biegu występują stopnie zabiegowe o nieregularnej powierzchni poziomej, co może stanowić utrudnienie dla wielu użytkowników,
f. schody nie posiadają oznaczeń kontrastowych w zakresie koloru i faktury,
g. spoczniki mają zbyt małe wymiary,
h. stopnie posiadają noski, jednak są one niwelowane przez leżący na nich dywan. Dywan zapewnia nawierzchni właściwości antypoślizgowe. Na ostatnim biegu brak dywanu, przez co powierzchnia stopni jest śliska.
Schody prowadzące do sali nr 3 wystawy „Zniszczenie i odbudowa Zamku Królewskiego”:
a. schody składają się z dwóch biegów: pierwszego z 8 stopniami i drugiego z 5,
b. szerokość użytkowa schodów wynosi 113 cm,
c. wysokość stopni jest stała i wynosi 16,5 cm,
d. stopnie posiadają noski i nie są skontrastowane,
e. po lewej stronie schodów znajduje się poręcz z otworami o zbyt dużych wymiarach; poręcz umieszczona jest na wysokości 100 cm, a na jej końcach nie zamontowano oznaczeń dotykowych ani informacji w alfabecie Braille’a,
f. przy górnym, niezabudowanym podeście znajduje się murek o wysokości 92 cm.
Pałac pod Blachą, zlokalizowany przy placu Zamkowym 4 (00-277 Warszawa), znajduje się na terenie Starego Miasta i stanowi integralną część Zamku Królewskiego w Warszawie – Muzeum. Do budynku można dojść na dwa sposoby: od strony placu Zamkowego lub ulicy Grodzkiej. Droga do głównego wejścia prowadzi przez dziedziniec, którego nawierzchnia wyłożona jest nierówną kostką brukową. Dojście z placu Zamkowego również wiedzie traktem pokrytym tą samą kostką. Od strony ulicy Grodzkiej na dziedziniec prowadzą schody o użytkowej szerokości 175 cm. Wysokość stopni jest jednolita i wynosi 16 cm, a ich szerokość – 33 cm. Schody nie posiadają nosków ani poręczy, nie są również wizualnie skontrastowane. Liczba stopni w poszczególnych biegach wynosi odpowiednio 16 i 17. Schody można ominąć, korzystając z pasa ruchu kołowego, który również wyłożony jest kostką brukową. Jego nachylenie podłużne sięga 12%.
W pobliżu wejścia do budynku nie ma miejsca parkingowego dla osób z niepełnosprawnością.
Wejście główne znajduje się powyżej poziomu terenu otaczającego budynek. Prowadzą do niego schody o szerokości 225 cm, składające się z dwóch stopni o wysokości odpowiednio 7,5 cm i 9 cm. Stopnie nie posiadają nosków ani oznaczeń kontrastowych w kolorze czy fakturze. Schody nie są wyposażone w balustradę ani pochwyty.
Nawierzchnia przed wejściem jest równa, o odpowiednim nachyleniu i właściwościach antypoślizgowych.
Do wnętrza prowadzą pojedyncze, manualne, dwuskrzydłowe drzwi wykonane z drewna, otwierane do środka. Są to drzwi pełne i kolorystycznie odcinają się od fasady budynku. Pojedyncze skrzydło ma szerokość 60 cm. W progu znajduje się wysoki na 3 cm uskok. Klamki, zamontowane na wysokości 155 cm, nie kontrastują kolorystycznie z powierzchnią drzwi.
Przy wejściu brakuje informacji o nazwie i przeznaczeniu budynku – zarówno w formie wizualnej, jak i dotykowej.
Wejście na poziomie -2 znajduje się powyżej poziomu terenu otaczającego budynek. Prowadzi do niego 2-stopniowe schody lub pochylnia. Nawierzchnie zarówno schodów, jak i pochylni są wytarte i pozbawione właściwości antypoślizgowych.
Schody mają szerokość 165 cm i stopnie niezabudowane – wyposażone jedynie w ograniczniki przymocowane od spodu, co powoduje, że posiadają noski. Brakuje oznaczeń kontrastowych w kolorze i fakturze.
Pochylnia, umożliwiająca pokonanie różnicy poziomów wynoszącej 30,5 cm, nie jest zadaszona. Jej nachylenie wynosi do 10%.
Do wnętrza prowadzą manualne, dwuskrzydłowe, pełne drzwi drewniane, otwierane do środka. Pojedyncze skrzydło ma szerokość 54 cm. Drzwi są bardzo ciężkie, co może utrudniać ich obsługę. Klamki, zamontowane na wysokości 162 cm, nie kontrastują kolorystycznie z powierzchnią drzwi.
Czytnik kart i dzwonek umieszczone są na wysokości 166 cm, poza spocznikiem, co może utrudniać ich dostępność. Od wewnątrz przycisk otwierania drzwi znajduje się na wysokości 135 cm.
Nawierzchnia przed wejściem jest równa i o odpowiednim nachyleniu, lecz śliska.
Przy drzwiach brak informacji o nazwie i przeznaczeniu budynku – zarówno w formie wizualnej, jak i dotykowej. Od wewnątrz drzwi oznakowane są tablicą z napisem „Wyjście ewakuacyjne”.
Komunikacja pozioma
Korytarze w Pałacu pod Blachą zazwyczaj mają prawidłową szerokość. Zbyt wąski korytarz występuje na poziomie -1 – tam jego szerokość wynosi 148 cm oraz na poziomie 1 gdzie korytarz ma szerokość 116 cm. Wysokość korytarzy jest prawidłowa. Nawierzchnia korytarzy jest równa i antypoślizgowa. W ramach korytarzy na poziomie -1 i poziomie 0 pojawiają się niwelety mające za zadnie wyrównanie poziomów korytarzy.
Komunikacja pionowa
Komunikacja pionowa w budynku odbywa się za pomocą schodów oraz windy. Pałac obejmuje kondygnacje od poziomu -2 do poziomu 2.
Winda
Winda obsługuje wszystkie kondygnacje. Znajduje się w niedalekiej odległości od wejścia głównego. Odległość drzwi windy od przeciwległej ściany jest prawidłowa i umożliwia swobodne manewrowanie.
Przy wejściu do windy brak informacji o numerze kondygnacji – zarówno w formie wizualnej, jak i dotykowej (alfabet Braille’a). Drzwi windy nie odznaczają się kolorystycznie od ściany, co może utrudniać ich lokalizację osobom z niepełnosprawnością wzroku.
Panel zewnętrzny:
– posiada sygnalizację świetlną i wypukłe przyciski,
– nie zawiera oznaczeń w alfabecie Braille’a,
– zamontowany jest na prawidłowej wysokości 104 cm,
– nie kontrastuje kolorystycznie z otoczeniem.
Brakuje dźwiękowej sygnalizacji przyjazdu windy.
Wewnątrz kabiny:
– zapewniona jest informacja głosowa o aktualnej kondygnacji i kierunku jazdy,
– brak różnicy poziomów między podłogą kabiny a posadzką holu,
– kabina ma wymiary 110 cm x 140 cm, co mieści się w zalecanym minimum,
– drzwi kabiny mają szerokość 90 cm – zgodną z wymaganiami,
– winda ma charakter przelotowy (drzwi z dwóch stron),
– panel sterowania umieszczony tylko na prawej ścianie bocznej,
– brak kontrastu między panelem a tłem,
– przyciski pięter i funkcyjne są wypukłe i mają sygnalizację świetlną, ale brak oznaczeń w alfabecie Braille’a,
– przyciski pięter umieszczono nad przyciskami funkcyjnymi,
– przycisk poziomu 0 oznaczony kolorem zielonym i wystaje ponad pozostałe,
– przycisk alarmu oznaczony kolorem żółtym,
– na lewej ścianie zamontowano lustro, którego dolna krawędź znajduje się na wysokości 90 cm.
Klatka schodowa główna
Schody prowadzące na wyższe kondygnacje nie zawężają trasy wolnej od przeszkód w ciągu pieszym. Ich szerokość użytkowa wynosi 190 cm i mieści się w zakresie uznawanym za prawidłowy. Składają się z ciągów o liczbie stopni od 4 do 9, przy czym wysokość stopni jest stała i wynosi 17 cm. Stopnie posiadają noski, które są częściowo niwelowane przez wykładzinę dywanową ułożoną na powierzchni biegu. Stopnie nie są oznaczone kontrastem koloru ani faktury. Spoczniki posiadają prawidłowe wymiary.
W dolnym odcinku schody są umieszczone między dwiema ścianami, natomiast w dalszej części – między ścianą po prawej stronie a balustradą po lewej. Balustrada ma wysokość 120 cm. Przy schodach między ścianami nie zamontowano poręczy. W kolejnych odcinkach poręcz znajduje się wyłącznie po lewej stronie, na poziomie trzeciego stopnia, na wysokości 120 cm. Poręcz nie jest prawidłowo wydłużona – kończy się w miejscu styku ze ścianą, przez co nie można jej uchwycić przed rozpoczęciem lub po zakończeniu pokonywania biegu. Nie kontrastuje również kolorystycznie z otoczeniem. Na zakończeniach poręczy brak jest oznaczeń dotykowych oraz oznaczeń w alfabecie Braille’a.
Schody z parteru na poziom -1
Schody nie zawężają trasy wolnej od przeszkód. Ich szerokość użytkowa wynosi 150 cm. Składają się z dwóch ciągów: 11- i 16-stopniowego. Wysokość stopni jest stała i wynosi 17 cm. Stopnie są wyposażone w noski, ale nie posiadają oznaczeń kontrastem koloru i faktury. Spoczniki mają prawidłowe wymiary.
W górnym odcinku schody umieszczone są między dwiema ścianami – poręcz znajduje się wyłącznie po prawej stronie. W dolnym biegu schody ograniczone są balustradami po obu stronach, każda o wysokości 110 cm, z poręczami również po obu stronach. Wszystkie poręcze znajdują się na wysokości 110 cm. Nie są one prawidłowo wydłużone ani zawinięte na końcach. Nie posiadają oznaczeń dotykowych ani w alfabecie Braille’a. Nawierzchnia stopni jest równa i posiada właściwości antypoślizgowe.
Klatka schodowa centralna
Schody nie zawężają trasy wolnej od przeszkód. Ich szerokość użytkowa wynosi 127 cm. Wysokość stopni wynosi 16 cm i jest stała. Stopnie posiadają noski, ale nie mają oznaczeń kontrastem koloru ani faktury. Spoczniki są prawidłowych wymiarów.
W większości odcinków schody są zlokalizowane między ścianami. W dolnym biegu po lewej stronie zamontowana jest balustrada o wysokości 110 cm. W całej klatce schodowej schodom towarzyszą poręcze po obu stronach, zamontowane na wysokości 110 cm. Poręcze nie są wydłużone przed pierwszym i po ostatnim stopniu, nie mają zawinięć końcowych i nie kontrastują z otoczeniem. Nie są również oznaczone dotykowo ani w alfabecie Braille’a. Poręcze mają nieprawidłowy, zbyt szeroki przekrój – 6 cm. Nawierzchnia stopni jest równa i antypoślizgowa.
Toalety
Toaleta dostępna na poziomie 0
Przed wejściem do toalety zapewniono odpowiednią przestrzeń manewrową. Drzwi mają prawidłową szerokość 90 cm, lecz występuje próg o wysokości 1 cm. Skrzydło drzwiowe jest lekkie w obsłudze. Oznaczenie toalety stanowią piktogramy umieszczone na drzwiach. Klamka o ergonomicznej formie znajduje się na wysokości 108 cm. Włącznik światła umieszczony jest na prawidłowej wysokości (90 cm), jednak jego lokalizacja za załamaniem ściany utrudnia odnalezienie.
Przestrzeń manewrowa przed muszlą klozetową wynosi 82 × 150 cm. Po prawej stronie znajduje się przestrzeń do transferu o wymiarach 90 × 150 cm. Po stronie lewej taka przestrzeń nie została zapewniona. Muszla klozetowa jest stabilna, jednolita, z wycięciem, i wyposażona w składany pochwyt zamontowany na wysokości 85 cm, o długości 80 cm. Spłuczka znajduje się na wysokości 105 cm, jednak przycisk umieszczono za plecami osoby korzystającej, co ogranicza funkcjonalność.
Przestrzeń manewrowa przed umywalką wynosi 95 × 150 cm. Górna krawędź umywalki znajduje się na wysokości 83 cm, dolna – na 73 cm. Zapewniono właściwą przestrzeń na nogi pod umywalką. Po prawej stronie umywalki zamontowano pochwyt na wysokości 85 cm. Armatura to dźwigniowa bateria, jednak wylewka jest zbyt krótka. Lustro zamontowano we wnęce, pod kątem, 35 cm nad umywalką. Podajnik mydła znajduje się na wysokości 92 cm, natomiast podajnik ręczników papierowych – na 126 cm. Toaleta nie została wyposażona w system przyzywowy.
Toalety dostępne na poziomie -1
Na poziomie -1 znajdują się dwie toalety dla osób z niepełnosprawnościami. Oznaczenie każdej z nich stanowią piktogramy umieszczone na drzwiach. Szerokość drzwi wynosi 90 cm. Klamki mają prawidłowy kształt i są zamontowane na wysokości 106 cm. Włączniki światła znajdują się na wysokości 128 cm.
W obydwu toaletach powierzchnie manewrowe oraz przestrzenie do transferu są niewystarczające. Muszle klozetowe są stabilne, jednolite, posiadają wycięcia, a spłuczki zamontowane są z tyłu – co utrudnia obsługę. Umywalki wyposażono w baterie z dźwignią, jednak wylewki są zbyt krótkie. Obie toalety nie posiadają systemu przyzywowego.
Posterunek przy wejściu głównym
Posterunek ma postać lady zintegrowanej z biurkiem i zlokalizowany jest w bezpośrednim sąsiedztwie wejścia głównego. Wysokość lady wynosi 79 cm, jednak nie zapewniono pod nią miejsca na nogi. Posterunek nie jest wyposażony w pętlę indukcyjną. Jest możliwość skorzystania z Tłumacza Polskiego Języka Migowego online.
Szatnia
Szatnia znajduje się na poziomie 0, w pewnym oddaleniu od wejścia głównego. Ma postać lady zintegrowanej z biurkiem na wysokości 87 cm, bez zapewnionej przestrzeni na nogi. Nie zastosowano pętli indukcyjnej ani systemu tłumaczenia PJM. Wejście do przestrzeni szatniowej dla obsługi ma szerokość 57 cm i próg o wysokości 6,5 cm. W pobliżu szatni znajdują się miejsca odpoczynku – ławki bez oparć i podłokietników.
Punkt obsługi audioprzewodników
Punkt zlokalizowany jest w bezpośrednim sąsiedztwie wejścia głównego i ma formę lady wydzielonej biurkiem na wysokości 100 cm, bez przestrzeni na nogi. Nie zastosowano pętli indukcyjnej ani nie zapewniono dostępu do tłumacza PJM.
Loża masońska
Pomieszczenie znajduje się na poziomie 0. Prowadzą do niego dwa stopnie o zmiennej wysokości: 9 i 11 cm, bez oznaczeń kontrastowych koloru i faktury. Do loży prowadzą pełne, drewniane drzwi o szerokości 122 cm, z progiem o wysokości do 2 cm (zgodnym z normą). Brakuje opisu wizualnego pomieszczenia oraz wersji w alfabecie Braille’a. Na drzwiach znajduje się niewypukły numer pomieszczenia umieszczony na wysokości 172–180 cm. Przestrzeń manewrowa o wymiarach 150 × 150 cm dostępna jest dopiero w tylnej części sali. Miejsca siedzące wyposażone są w oparcia, nie posiadają podłokietników, mają prawidłową wysokość 47 cm.
Apartamenty Księcia Józefa Poniatowskiego
Wejście do apartamentów prowadzi przez drewniane, dwuskrzydłowe drzwi; jedno skrzydło ma szerokość 59 cm. Brakuje opisu wizualnego pomieszczenia i opisu w alfabecie Braille’a. Na drzwiach znajduje się niewypukły numer na wysokości 172–180 cm. W niektórych pomieszczeniach wchodzących w skład apartamentów występują zawężenia ciągów komunikacyjnych poniżej 90 cm.
Do budynku oraz wszystkich pomieszczeń można wejść z psem asystującym.
Arkady Kubickiego
Dojście do budynku
Dojście do wejść prowadzi przez Ogrody Zamkowe. Ciągi piesze mają odpowiednią szerokość, jednak nawierzchnia wykonana jest z nierównego staromiejskiego bruku, co utrudnia poruszanie się, zwłaszcza osobom na wózkach lub o kulach. Brakuje oznaczeń fakturowych wyznaczających drogę do budynku oraz płytek ostrzegawczych przed wejściami.
Parking
W bezpośrednim sąsiedztwie wejść brak jest wyznaczonego miejsca parkingowego dla osób z niepełnosprawnością.
Wejście
Od strony ogrodów prowadzi do budynku kilka identycznych wejść, zlokalizowanych na poziomie terenu. Wejścia wyposażone są w szklane, dwuskrzydłowe drzwi automatyczne o szerokości 185 cm, otwierające się na zewnątrz. Drzwi nie posiadają progów i są zabezpieczone zadaszeniem umieszczonym na wysokości co najmniej 240 cm nad poziomem gruntu. Powierzchnia przed i za drzwiami jest równa, stabilna oraz wyposażona w odpowiednią przestrzeń manewrową o wymiarach co najmniej 150 × 150 cm.
Brakuje jednak informacji o nazwie i funkcji budynku w formie wizualnej i dotykowej. Nie zastosowano pasa ostrzegawczego przed i za drzwiami, a drzwi nie posiadają oznaczeń kontrastowych ani ochronnych cokołów. Ich skrzydła nie wyróżniają się kolorystycznie na tle elewacji.
Komunikacja pozioma
Korytarz w Arkadach posiada odpowiednią szerokość i wysokość. Nawierzchnia wykonana z płyt sześciokątnych jest antypoślizgowa, lecz miejscami nierówna. Brakuje miejsc odpoczynku.
Komunikacja pionowa
W przestrzeni Arkad Kubickiego brak jest elementów komunikacji pionowej.
Toalety dla osób z niepełnosprawnością
W przestrzeni toalet damskich i męskich znajdują się kabiny oznakowane jako przeznaczone dla osób z niepełnosprawnością. Kabiny te jednak nie spełniają wielu podstawowych wymogów dostępności.