Spotkania z cyklu "Architektura jako narzędzie władzy"

Grafika zapraszająca na cykl spotkań

Spotkania z  dr. Olafem Kwapisem

Architektura jako narzędzie władzy

Terminy wykładów:

  • 31 maja 2025 r. – Neapol Burbonów

    W XVIII wieku Neapol odzyskał niezależność po dwóch wiekach hiszpańskich rządów. Wcześniej, jako część imperium Habsburgów, był traktowany jak peryferyjna prowincja. Sytuacja zmieniła się w 1735 roku, gdy królem Neapolu i Sycylii został Karol VII – Burbon z dynastii parmeńskiej. Trzy lata później poślubił Marię Amalię, córkę Augusta III Sasa.

    Karol tworzył nowoczesne państwo. Wspierał rozwój przemysłu – metalurgii, jedwabnictwa, produkcji porcelany i luksusowych tkanin. Jednocześnie realizował ambitny plan przebudowy miasta. Architektura była dla niego narzędziem władzy – wpływała na warunki życia poddanych i wzmacniała prestiż państwa.
  • Odkrycie Pompejów i Herkulanum nadało regionowi nowe znaczenie kulturowe. Neapol stał się obowiązkowym punktem na trasie Grand Tour. Do dziś o tym okresie przypominają: sieć pałaców królewskich, budynki edukacyjne i militarne, manufaktury, ogromne hospicjum Albergo dei Poveri, a także Teatro San Carlo – w 1737 roku uznawany za najważniejszą operę w Europie.

    O architekturze jako narzędziu sprawowania władzy opowiemy podczas pierwszego wykładu z nowego cyklu.



     
  • 15 czerwca 2025 r.  Turyn Sabaudów KUP BILET

    Piemont długo walczył o zachowanie niezależności, balansując między wpływami Francji i Austrii. W XVII i XVIII wieku kluczową rolę odegrały regentki wywodzące się z dynastii francuskich. Dzięki ich politycznym umiejętnościom księstwo unikało najtragiczniejszych skutków wojen, które pustoszyły Półwysep Apeniński.

    Turyn stał się stolicą Piemontu w 1563 roku. Obecność dworu zapoczątkowała intensywną rozbudowę miasta. Na początku XVIII wieku Piemont zmienił stronę w politycznych sojuszach – porzucił Francję i opowiedział się po stronie Habsburgów. W nagrodę dynastia sabaudzka otrzymała królewską godność.

    Nowe Królestwo Sardynii szybko się rozwijało. Powstawały nowe dzielnice, place i pałace. Filippo Juvara, wybitny architekt epoki baroku, odegrał kluczową rolę w przekształceniu miejskiej przestrzeni.

     


  • 6 lipca 2025 r. – Palermo – druga stolica Królestwa Obojga Sycylii KUP BILET

    Palermo w swojej historii kilkukrotnie pełniło rolę stolicy. W 1734 roku przeszło pod władzę Burbonów, którzy panowali zarówno na Sycylii, jak i w Neapolu, choć początkowo zachowywali odrębność obu królestw.

    Podczas Rewolucji Francuskiej, gdy Neapol był zagrożony, król i jego dwór schronili się w Palermo. Ich długi pobyt przywrócił miastu charakter stołeczny. Pałac królewski wymagał remontu, a arystokracja zajęła miejscowe rezydencje – często w złym stanie, wymagające pilnych napraw.

    Z czasem te doraźne działania przerodziły się w plan szerszej przebudowy Palermo jako siedziby władzy. Miasto zyskało nowe znaczenie polityczne i architektoniczne.
     


     


Miejsce spotkań:  wystawa Saskie wizje, godzina 13:00 

Bilet na spotkanie upoważnia do zwiedzenia wystawy.  Spotkanie trwa około 60 min.